vuurziel's boeken

zin in een praatje?


dinsdag 2 maart 2010

23 dingen en daarna...

Jan zet me aan het denken, (gelukkig doet ie dat vaker.
Hijz egt:
"Bibliotheek2.0 gaat in principe om participatie van publiek en medewerkers bij de ontwikkeling van nieuwe diensten ("participarory service and change") én bij de verbetering van je bestaande dienstverlening". Ik loop daar al een tijdje over na te denken, wat ik daar zelf van vind en wat ik daarin participeer. Ik doe het ben ik bang, dus niet.
Tot aan deze cursus 23 dingen gebruik ik de media, die in mijn leven ontwikkeld zijn en die mij gemak of plezier opleveren. En dan bedoel ik echt practisch, intenetbankieren, pinpassen, de OV-Chipkaart( o heerlijk, ik moest een tijdje wat meer met het openbaar vervoer, heerlijk, geen strippenkaarten meer kopen en tellen gewoon een piepje in en een piepje uit. Maar: geen idee wat ik uitgeef, of het meer is, of minder. Mailen in plaats van brieven schrijven, maar mailen neemt meer van mijn werktijd in beslag dan ik "vroeger" ooit gebruikte met schrijven, kopieren, archiveren, een postzegel..enzovoorts. En het verwijt Ja, maar dat heb ik je toch gemaild?. En bovendien, laatst jarig geweest, ben ik zo blij met alle echt door de postbode thuis gebrachte kaartjes en ik stuur ze, tot groot plezier van -ook alle jonge neefjes en niechtjes- iedereen trouw. En heus ook verjaars-smsjes krijg en stuur ik naar hartelust, en één van de mooiste kaartjes was een kaartenhuis exemplaar! De UPC box waardoor je geen ingewikkelde dingen met videobanden meer hoeft te doen: o, hoeveel prachtige films en documentaires ben ik niet kwijtgeraakt, door het per ongeluk overtapen!
En jazeker: zelfs ik verleng soms een boek of dvd thuis, en reserveer een dood enkele keer een boek of zoek voor mijn moeder in haar bibliotheek wat op. Ook lag ik laatst ziek te bed en smste ik heerlijk een uurtje met mijn neefje van 21 die in Bangkok op een vliegtuig zat te wachten.
Goed, ik ben redelijk bedaagd en bejaard, en de Jeugd zal het allemaal anders doen en dat ook willen. En heb ik het over de achterhaald-nieuwe media. Ik moet echt zeggen, het interesseert mij geen bal wie er waar een eitje bakt of een bus gemist heeft, zo zal mijn eitje ook niemand kunnen schelen. Ik geloof er niets van dat mensen ongevraagde twittertjes of smsjes of hoe alles straks gaat heten, op prijs stellen met de mededeling dat er een nieuwe Dan Brown gearriveerd is. En willen mensen dat wel, mooi, natuurlijk, neem een abonnementje. Doen! Nieuwsbrieven zijn leuk, en het worden er steeds meer. Prima. Maar partcipatie van publiek en medewerkers bij de ontwikkeling van nieuwe diensten, nou..

1. Een tijd geleden alweer wilde ik heel graag een programma, net nieuw, gemaakt in Haarlem gaan uitproberen met laagopgeleide tot oorspronkelijk analfabete Marokkaanse vrouwen. Die willen bijvoorbeeld heel graag Nederlands leren om alleen naar de dokter te kunnen.
Het programma was heel beeldend met eenvoudige uitleg van allerlei onderdelen van het lichaam, wat daarmee mis kan gaan, wanneer doktersbezoek nodig is, wat je vaak zelf kunt doen. Hartstikke leuk: het heette: "Van Top tot Teen"
Helaas, het kon op de Haarlemse Bibliotheek pc's niet worden uitgevoerd.
2. Edia heeft een paar maanden geleden bibliotheken gevraagd om mee te doen aan een pilot De Slimme Nieuwslezer voor laaggeletterden/inbuegeraars. Graag, Leuk. Helaas, helaas, niet mogelijk op de Haarlemse Bibliotheek pc's.
3. Al jaren op onze Haarlemse Bibliotheek pc's: Netnieuws, een leuk oefenprogramma Nederlands leren. Helaas, helaas, helaas, er hoort geluid bij.....op 1 van onze pc's beschikbaar, sinds een aantal maanden.
4. Al 5 jaar lang vraag ik om pc's waar mensen een CD-Rom op kunnen uitproberen. Nou dat viel niet mee, na 4 jaar en een jaarlang 2 pc's in een hokje verstopt eindelijk een paar maanden geleden geïnstalleerd.


De doelgroep met/voor wie ik werk: laaggeletterde volwassenen, in elk geval in de Nederlandse taal, komen om iets te leren, om iets te halen dat ze in dat proces van inburgering nodig hebben, als ze daarmee klaar zijn, komen ze vaak om te kunnen internetten. Helaas is voor deze mensen (vluchtelingen met name) een eigen pc thuis te duur, en dat halve uurtje gratis bij ons is niet al te veel. Ik hoop dat ze snel leren om met BNA om te gaan. Het lijkt me niet eenvoudig. Ik hoop ook dat mijn vertrouwen in mijn collega's frontoffice gerechtvaardigd blijft als die mensen steeds komen vragen om hulp bij al die apparaten en die voorwaarden die je voor gebruik van het ene, nodig hebt door middel van het andere.

Ik denk dat nieuwe media in hun communicatie met "thuis" misschien vaak nog niet zo'n grote rol kan spelen. Jammer. Want "thuis" is electriciteit misschien wel schaars, of de ontwikkelingsgraad laag. Ik hoop dat in internetbankieren binnenkort voor deze doelgroep ook een cursus gegeven kan worden,

Kleine stapjes, schiet het mij nu door het hoofd. Nieuwe media in kleine, voor alle mensen, hoog en laaggeletterd, oud zowel als jong. Dat is geloof ik mijn pleidooi. Alle hypes ter wereld houden mij niet van het heerlijk een boek lezen's avonds in mijn eigen bed. Alle hypes doen mij niet achter een nieuwe te dure auto of bank of ja of vakantie aan hollen. Zo hoeven wij met zijn allen óók niet zo bang te zijn als we niet voorop hollen. Evenwichtig en overwogen, met behoud van wat we hebben: namelijk: een heel sterk merk. Degelijk en betouwbaar, welk bedrijf is er al zo oud zo naamsbekend bij "de mensen" generatie in en generatie uit als wij? Laten we daar ook maar gewoon trots op zijn. Ik pleit niet voor conservatisme, zeker niet, Panta Rhei, Heraclites zei het al. Alles stroomt, alles gaat door, alles verandert, wij ook. Kwantiteit in uitleningen, leden, materialen, groei: zonder groei gaat het niet door. Maar kwaliteit laat zich niet alleen maar meten in cijfers. Tegen de dagelijkse waan van de cijfers mogen en kunnen wij ook door onze kwaliteit bestaansrecht verwerven en houden, kijk maar naar dat NL-concept, dat krijgt jaarlijks extra subsidie vanwege cijfers, èn vanwege de duidelijke kwaliteit.
Poeh, nou, toch een heel verhaal geworden. Ik blijf mijn best doen met deze cursus, ook blijf ik nadenken over het gebruik van al deze dingen in mijn werk, al is het maar wanneer het technisch mogelijk is in onze bibliotheek!

1 opmerking:

  1. Je hebt absoluut gelijk als je stelt dat er hele volksstammen moeite hebben het moordende tempo van de nieuwe ontwikkelingen bij te houden. Maar daar kunnen wij als bibliotheek een rol in vervullen, door deze mensen gedoseerd op hun niveau daar mee te helpen. Houdt wel in dat je zelf op de hoogte moet zijn van de mogelijkheden om daar een overwogen keuze uit kunnen maken. Niet alleen jij, maar de hele organisatie moet daar op ingespeeld zijn, open en transparant. Dat laatste doet menig systeembeheerder huiveren, want hij spijkert liever alles dicht om het hanteerbaar te houden. En toch moet die stap gezet worden. Je zult nog vaak tegen jouw grenzen en die van de organisatie aanlopen.

    Je leert in deze cursus heel veel over web 2.0 en je focust daar de komende maanden erg op. Wat je echter nooit moet vergeten is dat hetgeen we hier behandelen, hulpmiddelen zijn die je naast je 1.0 leven gebruikt. Het is geen vervanging van je fysieke vriendschap, van de papieren brief, de knuffel en de aai over de bol. Het geeft je meer mogelijkheden, maar vervangt het echte leven nooit. Maar zorg er voor dat je weet wat er speelt, zodat je zelf de keuze kunt maken welk hulpmiddel je het beste kunt inzetten in welke situatie.

    Want de wereld verandert in een rap tempo. Het is de vraag is of dat komt door web 2.0, of dat web 2.0 juist een uitvloeisel is van die veranderende wereld....

    BeantwoordenVerwijderen